یزد- ایرنا- ۱۳۰ اثر تاریخی یزد در حال بهسازی است و میراث فرهنگی استان همه همت خود را برای حفاظت و بازسازی از این آثار و مجموعه بافت تاریخی شهر به کار گرفته است. مسوولان حوزه میراث فرهنگی استان در گفت و گو با ایرنا از اهمیت حفظ و بهسازی این آثار گفتند. گزارش از: سعیده صدیقی
شیراز – ایرنا – مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی فارس گفت: ۱۴ میلیارد ریال اعتبار برای مرمت آرامگاه “آبش خاتون” تنها فرمانروای زن در فارس تخصیص یافت.
به گزارش ایرنا، محمد ثابت اقلیدی ،دوشنبه در جمع خبرنگاران اعلام کرد: در این پروژه مرمتی، بخش‌هایی از دیوار ضلع جنوبی مقبره که در شیراز است، بر اساس طرح اولیه آن، بازسازی و احیا می‌شود.
وی افزود: به گفته کارشناسان، این بنای ۲ طبقه و از بیرون و داخل دارای کاشی‌کاری‌ها و معرق‌هایی مزین به آیات قرآنی به خط ثلث بوده است.
ثابت اقلیدی گفت: بنای آرامگاه آبش خاتون متعلق به دوره تیموری و صفوی است و از سنگ و آجر، چوب و گچ و تزیینات کاشی‌کاری معرق ساخته‌شده است.
مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی فارس ادامه داد: بنای آرامگاه آبش خاتون ۱۵ دی ماه ۱۳۱۰ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.
ثابت‌اقلیدی گفت: “آبش خاتون” سال هجری ۶۲۲ قمری فرمانروای فارس بوده و بر اساس مستندات موجود او در زمان حکمرانی خود فعالیت‌های زیادی برای پیشرفت شهر انجام داده است.
آرامگاه وی در بافت قدیم شیراز در مکانی است که برگرفته از نام وی، فلکه خاتون گفته می شود.
اصفهان-ایرنا-مدیرعامل سازمان نوسازی و بهسازی شهرداری اصفهان از اجرای عملیات رطوبت زدایی دیوار مدرسه (مَدرَس) ابن سینا اصفهان طی چند مرحله خبر داد.
محمدعلی ایزدخواستی روز دوشنبه در گفت و گو با ایرنا گفت: بر اساس مطالعات سال گذشته که از سوی سازمان نوسازی و بهسازی انجام شد، نفوذ رطوبت به دیواره‌ها و جداره‌های این مدرسه به جداره های بنا آسیب جدی وارد کرده است.
وی افزود: برآیند بررسی ها نشان داد منشا این رطوبت که درونی و از زیرزمین به صورت بالارونده است، شالوده و جداره‌های این بنای تاریخی ارزشمند را با تهدید مواجه کرده است.
مسوول بافت تاریخی شهرداری اصفهان اضافه کرد: پس از مشورت با مرمت گران و اساتید سازه‌های سنتی، مرمت و مقاوم سازی این بنا بر مبنای کنترل رطوبت کف سازه از ابتدای شهریور امسال آغاز شد و همچنان ادامه دارد.
ایزدخواستی گفت: بر این اساس بخش های آسیب‌دیده که دیوارهای مَدرَس ابن‌سینا طی ۵۰ سال گذشته بر روی آن استوار شده بود، اصلاح و تعویض شد.
مدیرعامل سازمان نوسازی و بهسازی شهرداری اصفهان ادامه داد: همچنین رطوبت بالارونده ای که در کف بنا وجود داشت آزاد شد و در مرحله بعد کنترل خواهد شد.
ایزدخواستی گفت: سطح فعلی کف مَدرَس ابن‌سینا واقعی نیست و بالاتر از سطح تاریخی آن قرار دارد که این مساله بر میزان رطوبت بنا افزوده است.
وی اضافه کرد: این در حالیست که بر اساس اسناد موجود، کف این بنا در ۵۰ سال گذشته بیش از یک متر به وسیله خاک دستی پر شده که یکی از دلایل حبس رطوبت و نفوذ آن به جداره هاست.
ایزدخواستی افزود: کارشناسان اکنون در حال بررسی این راهکار هستند که افزایش ارتفاع کف مدرس اصلاح و جداره ها آزاد شود و یا در سطح فعلی دوباره کف‌سازی انجام گیرد.
مسوول بافت تاریخی شهرداری اصفهان گفت: پس از عملیات اصلاح و تعویض پیوندی های قدیمی، مقاوم سازی و دفع رطوبت بالارونده بنا، در مرحله پایانی مرمت جداره های این مدرسه نیز انجام خواهد شد.
وی افزود: بدلیل رطوبت و خیس بودن خاک کف بنا، عملیات حفاری کنار دیوارها با سختی پیش رفت که با نظارت مهندسان و کارشناسان، پایداری بنا کنترل و عملیات مرمت با دقت انجام شد.
ایزدخواستی عنوان کرد: موقعیت بنا به گونه ای است که احداث کانال هوا نیز امکان پذیر نیست، به همین منظور تصمیم گرفته شد با استفاده از مصالح سنگی همخوان با بناهای قدیمی، شدت رطوبت را کاهش دهیم.
وی پیش بینی کرد عملیات مرمت و مقاوم سازی بنای مدرس ابن سینا اصفهان تا ۲ ماه آینده به پایان برسد.
به گزارش ایرنا، مدرسه یا «مَدرَس ابن‌سینا» قدیمی‌ترین مدرسه طب دنیاست که در سال‌های پایانی زندگی ابوعلی سینا در اصفهان ساخته شده و او هر روز صبح بعد از اذان در این مکان تدریس می‌کرده است.
این بنا مربوط به دوره آل بویه و در اصفهان، خیابان ابن سینا، کوچه پا گلدسته، بالاتر از مدرسه شفیعیه واقع شده و در تاریخ ۲۴ اسفند ۱۳۸۳ با شماره ثبت ۱۱۵۵۵ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
استان اصفهان با بیش از ۲۲ هزار اثر تاریخی (یکهزار و ۹۴۰ اثر ملی و ۱۵ اثر ثبت جهانی) و افزون بر ۶۰۰ خانه تاریخی و جاذبه‌های مختلف طبیعی، فرهنگی، مذهبی و تفریحی یکی از قطب‌های گردشگری ایران است.
اصفهان- ایرنا- مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان اصفهان گفت: ثبت ملی آثار معماری و تاریخی به تنهایی نمی‌تواند راهگشای مشکلاتی مانند نگهداری آنها باشد.
امیر کرم‌زاده روز یکشنبه در گفت و گو با ایرنا افزود: ثبت ملی یک بنا، همه مسوولیت آن را به گردن میراث فرهنگی می‌اندازد درحالی‌که این نهاد در استان اصفهان با محدودیت اعتبارات مواجه است و با ثبت ملی نمی‌توان به تنهایی مشکلات آن را حل کرد.
وی اظهار کرد: اداره کل میراث فرهنگی استان اصفهان ۲۳۰ میلیارد ریال اعتبار سالانه دارد و این بودجه کفاف نگهداری و رسیدگی به همه بناهای تاریخی استان اصفهان را نمی‌دهد.
مدیرکل میراث فرهنگی استان اصفهان اضافه کرد: ثبت ملی خانه‌های تاریخی شمال مسجد جامع «عتیق» اصفهان نمی‌تواند سرنوشت این بناها را تغییر دهد و باید به‌دنبال راهکار بهتری برای آنها باشیم.
کرم‌زاده تصریح کرد: وقتی بنایی ثبت ملی شود و میراث فرهنگی نتواند بدرستی از آن حفاظت و به وضعیتش رسیدگی کند، مدعی‌العموم می‌تواند از ما بازخواست کند.
وی گفت: مالکان بناها و خانه‌های تاریخی باید وارد میدان شوند و رسانه‌ها رسیدگی به وضعیت آثار تاریخی شهر را تنها از میراث فرهنگی استان اصفهان مطالبه نکنند.
کرم‌زاده در رابطه با وظیفه ساماندهی وضعیت خانه‌ها و بافت تاریخی حریم مسجد جامع عتیق اصفهان، گفت: قانون برای ما چنین تکلیفی تعیین کرده است اما این موارد در صورت تامین بودجه محقق خواهد شد.
به گزارش ایرنا، بافت تاریخی محله «ابو اسحاقیه» در شمال مسجد جامع عتیق اصفهان شرایط دشواری دارد و هشت خانه تاریخی آن در حال ویرانی است.
مدیرکل میراث فرهنگی اصفهان همچنین گفت: ۶۰۰ اثر تاریخی در منطقه سه شهرداری اصفهان وجود دارد و بالای ۹۰ درصد آنها بدون صاحب هستند که در این رابطه پیشنهاد شده است با نصب تابلو در سطح این منطقه، نسبت به تعیین تکلیف آنها اخطار داده شود.
کرم‌زاده افزود: کمیتهای در این زمینه با مشارکت شهرداری منطقه سه اصفهان تشکیل شده است و طبق این پیشنهاد اگر صاحبان بناها شناسایی شدند که روال معمول انجام خواهد شد در غیر این صورت، این اموال توسط نهادهای مربوطه و از طریق مزایده برای نجات‌بخشی واگذار خواهد شد.
استان اصفهان با بیش از ۲۲ هزار اثر تاریخی(یکهزار و ۹۴۰ اثر ملی و ۱۵ اثر ثبت جهانی) و افزون بر ۶۰۰ خانه تاریخی و جاذبه‌های مختلف طبیعی، فرهنگی، مذهبی و تفریحی در کانون توجه گردشگران داخلی و خارجی قرار دارد.
ایسنا/فارس مدیر پایگاه بافت تاریخی شیراز با تأکید بر اینکه در این بافت به دنبال حفاظت و احیا هستیم نه تغییر کالبدی، گفت: بافت تاریخی شیراز نبض تپنده شهر تاریخی شیراز است.
هاجر عسکری امروز، ۱۸ شهریورماه ۱۴۰۳ در حاشیه بازدید از بافت تاریخی شیراز، بر لزوم مدیریت یکپارچه در این بافت و تقویت هم‌افزایی درون و میان سازمانی با ارگان‌های ذی‌ربط تأکید کرد و افزود: برندسازی بافت تاریخی شیراز با رویکرد گردشگری خلاق، احیای میراث ناملموس بافت با کمک جامعه محلی، اهتمام در تقویت مؤلفه‌های حس تعلق به مکان در بافت تاریخی و غنابخشی به آن از جمله اقداماتی است که باید در این منطقه صورت گیرد.
وی با مثبت ارزیابی‌کردن پروژه‌های سرمایه‌گذاری گردشگری در این بافت ملی گفت: خوشبختانه طی سال‌های اخیر سرمایه‌گذاران در قالب پروژه‌های گردشگری چون ایجاد بوم‌گردی، هتل سنتی و بوتیک هتل و حتی کافه گالری اقدامات خوبی در بافت تاریخی شیراز انجام دادند.
مدیر پایگاه بافت تاریخی شیراز افزود: ضروری است نه‌تنها بستری برای احیا هویت منطقه بلکه کمک به اقتصاد مردم بافت فراهم شود تا با پویایی و توسعه گردشگری در این منطقه جامعه محلی نیز منتفع شود.
عسکری با تأکید بر ضرورت فرهنگ باززنده‌سازی بناها و ایجاد حس تعلق در بافت تاریخی شیراز افزود: تا زمانی که حس تعلق به بافت تاریخی در بین مردم و ساکنین این منطقه ایجاد نشود، شاهد پویایی و توسعه و رونق در بافت نخواهیم بود.
وی بیان کرد: بازگشت ساکنین اصلی به بافت تاریخی، مرمت‌های اصولی آثار ارزشمند و تاریخی و باززنده‌سازی بناها به‌جای بازسازی و اجرای برنامه‌های فرهنگی و خلاقانه در بافت تاریخی شیراز در کنار پروژه‌های سرمایه‌گذاری چون ایجاد تأسیسات خدماتی و رفاهی می‌تواند رونق به این بافت را برگرداند.
عسکری با بیان اینکه حس تعلق در افراد از کودکی شکل می‌گیرد و هم اکنون برنامه‌های گسترده و خلاقانه‌ای برای کودکان و نوجوانان در بافت تاریخی داریم، افزود: بی‌تردید با اجرای این برنامه‌ها نه‌تنها بافت تاریخی حفاظت می‌شود و از گزند آسیب‌ها درامان می‌ماند؛ بلکه شاهد پویایی آن خواهیم بود.
مدیر پایگاه بافت تاریخی شیراز در ادامه از برگزاری نشست‌ها و دوره‌های آموزشی باهدف معرفی و حفاظت اصولی از بناهای ارزشمند این بافت برای گروه‌های سنی خاص و جامعه محلی و همچنین فعالان حوزه گردشگری و علاقه‌مندان به مباحث میراث‌فرهنگی در آینده‌ای نزدیک خبر داد و گفت: برای نمونه به‌صورت هفتگی در خانه تاریخی نصیرالملک (پایگاه بافت تاریخی شیراز) کارگاه‌های آموزشی مرتبط با مباحث میراث‌فرهنگی برگزار می‌شود که می‌توان به برگزاری یکی از این برنامه‌ها در روز پنج‌شنبه گذشته اشاره کرد که علاقه‌مندان و شرکت‌کنندگان در این برنامه با مباحث نگارگری مکتب شیراز آشنا شدند.
ایسنا/گیلان کاروانسرای چینی در بازار رشت، در سال ۱۳۰۸ خورشیدی توسط برادران چینیچیان از مهاجران باکو ساخته شده است. ایشان کارخانه تولید بلور و چینی داشتند که در این سرا به فروش می‌رسید.
بازار بزرگ شهر رشت در تصاویر هوایی، به شکل ذوزنقه است. این بازار که ۳۳ هکتار مساحت دارد، در دوران صفویه و قاجار به خاطر تجارت ابریشم رونق زیادی داشت. بازار رشت، از چندین سرا و راسته تشکیل شده و به خاطر شرایط اقلیمی و رطوبت بالا، برخلاف بازار استان های مرکزی، سرپوشیده نیست تا از حداکثر نور و گردش هوا استفاده شود. کاروانسراهای درون بازار از یک حیاط مرکزی بزرگ ساخته شده و حجره ها دور تا دور حیاط قرار دارند.
در هسته مرکزی بازار، ۲۰ کاروانسرای فعال وجود داشت که اکنون تنها هفت کاروانسرا باقی مانده است. برخی از این کاروانسرها، در اثر تعریض خیابان شریعتی و همچنین آتش سوزی بزرگ دوره قاجار و حملات بلشویک ها در اواخر قاجار، از بین رفته؛ کاروانسراهای موجود، یادآور روزگاری است که تجارتخانه های رشت در دوره قاجار در حوزه ابریشم و برنج بسیار فعال بود. زمانی بازار رشت، مرکز بارانداز کالاهای تجاری از دیگر استان ها و صدور آن به اروپا بود.
یاسنت لوئی رابینو، نایب کنسول انگلیس در رشت در اوایل قرن بیستم، توصیف می کند که در بازار رشت ۲۰ کاروانسرا موجود است و این بازار شامل راسته ای مرکب از سه یا چهار کوچه تنگ و موازی بود که با کوچه های دیگری که به طور عمودی آن ها را قطع کرده بود، به هم مربوط و دروازه های چندین کاروانسرا به آنها باز می شد. کاروانسراها هم از یک صحن نسبتا بزرگ مستطیلی و تعدادی دکان های نزدیک به هم و انبارهایی که در چهار جانب آن قرار داشت، تشکیل شده بود و درب کاروانسراها شب هنگام بسته می شد. در آن زمان تمام بازار رشت سنگفرش بود و برخلاف بازارهای سایر نقاط کشور مسقف نبود و تنها از هر سمت سایبان ها و طارم هایی ساخته شده بود که از عابران در برابر باران و آفتاب محافظت می کرد.
رابینو در کتاب ولایت دالمرز ایران می نویسد: «تعداد دکان های شهر در دوره مشروطه حدود ۳۳۰۰ باب بود و معمولا هر دکان به وسیله پرده ای که از سقف آن آویخته بود به دو قسمت تقسیم می شد که مال التجاره را در پشت آن قرار می دادند و تنها نمونه هایی از کالا را در جلوی پیشخوان و دکان یا روی تخته یا میز می چیدند تا در معرض دید مشتریان قرار گیرد. بازرگانان، خود بر روی حصیر یا قالی که بر پیشخوان دکان گسترده می شد، می نشستند و چپق دود می کردند و با همکاران در مورد امور بازرگانی و سیاسی گفتگو می کردند و در انتظار مشتریان بودند».
کاروانسراهای به جامانده در بازار رشت، در فهرست آثار ملی ثبت شده است، اما رکود اقتصادی موجب شده بسیاری از این کاروانسرها، کاربری قبلی خود را از دست بدهد و کسبه نیز معماری حجره های خود را برای شرایط جدید تغییر دهند. یکی از این کاروانسرهای موجود، «سرای چینی» است که در اوایل دوره پهلوی ساخته شده و نسبت به بقیه کاروانسرها جدیدتر است. هرچند معماری این بنا همانند بقیه کاروانسراهاست، ولی خوشبختانه نسبت به کاروانسراهایی همچون طاقی بزرگ و کوچک تغییرات کمتری یافته است.
کاروانسرای چینی، توسط «خانواده چینیچیان» ساخته شده و برخلاف کاربری قبلی، یعنی داد و ستد ظروف شیشه و چینی، ظروف آلومینیومی و پلاستیکی در آن به فروش می رسد. خانواده چینیچیان اصالتا از اهالی جمهوری آذربایجان بودند و به دلیل شرایط نامساعد تاریخی پس از انقلاب بلشویکی، از باکو مهاجرت می کنند و ابتدا به انزلی و سپس به رشت می آیند.
براساس کاشی آبی رنگ نصب شده بر سردرب کاروانسرا، این بنا در سال ۱۳۴۷ قمری برابر با ۱۳۰۸ خورشیدی ساخته شده است. با توجه به پرونده ثبتی این اثر، برادران چینیچیان، صاحب کارخانه تولید بلور بودند و محصولات تولید شده را در کاروانسرای چینی به فروش می رساندند. بعدها خانواده چینیچیان، کارخانه خود را به تهران منتقل می کنند و کارخانه رشت تعطیل می شود.
به لحاظ معماری، کاروانسرای چینی بنایی درونگراست و در قسمت شمال غرب بازار نزدیک چهارسوق قرار گرفته، پلان بنا به شکل مستطیل به ابعاد ۳۳ متر در ۲۷ متر و ارتفاع هشت متر به صورت یک طبقه بر روی زیرزمین بنا شده است. این کاروانسرا از ابتدا به عنوان کاروانسرای درون شهری و به شکل مستطیل و با کشیدگی شمالی – جنوبی ساخته شده است. حجره ها، در اطراف حیاط مرکزی چیدمان شده و ارتباطشان با بافت بازار از طریق حیاط کاروانسرا برقرار می شود. مسیر ورود و خروج به این بنا در امتداد هم و در جهت شمال – جنوب قرار گرفته است. کاروانسرا دو درب ورودی دارد. سردرب ها در یک طاقی قوسی بلند و با تزئینات آجرچینی زیبا ساخته شده است.
دالان های ورودی بلند بوده و شکوه و عظمت خاصی دارند. استفاده از آجر در این کاروانسرا، متریال(مواد) اصلی است و در برخی جاها از رنگ های آبی و زرد بر روی رنگ طبیعی آجر استفاده شده. برای جلوگیری از آتش سوزی سقف، طاق ضربی بوده و برای اینکه باران و برف به کاروانسرا آسیب نرساند، از شیروانی و حلب به صورت دو پشته استفاده شده است. مهمترین تزئین این بنا، گره چینی سقف دالان های شمالی – جنوبی است. این تزئین ها، به طرز زیبایی آجرکاری و رنگ آمیزی شده اند.
حجره های سرای چینی، بر یک کرسی بلند ساخته شده و حکم زیرزمین را دارد و با چند پله می توان به فضای اصلی حجره رسید. از ویژگی های جالب توجه در سرای چینی، درهای چوبی تاشوی حجره هاست. در گذشته بسیاری از درهای مغازه های رشت به همین شکل بود. ولی متاسفانه برای ایمنی بیشتر، درهای چوبی برداشته و به جای آن درهای آهنی گذاشته اند. این درهای چوبی از چندین لنگه تخته بلند در کنار هم ساخته شده که با لولاهای آهنی به صورت آکاردئون باز و بسته می شد. کاروانسرای چینیچیان به شماره ۳۳۶۸ در تاریخ ۲۵ اسفندماه ۱۳۷۹ در فهرست آثار ملی ثبت شده است.
ایسنا/خوزستان اداره کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خوزستان از مرمت فاز نخست مسجد تاریخی بیگدلی (توحید) اهواز با بهره‌گیری از محل اعتبارات استانی خبر داد.
مسجد بیگدلی معروف به مسجد توحید واقع در انتهای خیابان آزادگان اهواز منسوب به اواخر دوره قاجار است که در پنجم تیر ۱۳۸۴ با شماره ثبت ۱۱۹۶۵ در فهرست آثار ملی به ثبت رسید.
به گزارش ایسنا، بهسازی نماهای بیرونی، منظر پیرامون، عایق رطوبت بام، درگاه ورودی مسجد، رانش درگاه شبستان، دفع رطوبت صعودی از بخش شبستان، برچیدن الحاقات، مرمت و همگون‌سازی نمای درون صحن مسجد و بهسازی منظر درون صحن از مواردی است که در برنامه حفاظت و مرمت این بنا درنظر گرفته شده است.
این مسجد از عناصر تشکیل‌دهنده بافت تاریخی اهواز است که نمازگزاران زیادی در آن به عبادت می‌پردازند و انتظار می‌رود با پایان عملیات مرمت و ساماندهی به یکی از بناهای قابل بازدید اهواز تبدیل شود.
مشهد-ایرنا- نماینده مردم مشهد و کلات در مجلس شورای اسلامی گفت: برای بهسازی و بازسازی دو مسجد قدیمی و میراثی به نام‌های «مروی ها» و «هفت در» در بافت پیرامونی حرم مطهر رضوی، ۱۰۰ میلیارد ریال اعتبار مطابق اسناد مربوطه پیش‌بینی شده است.
به گزارش ایرنا، حجت الاسلام نصرالله پژمانفر روز سه شنبه در جریان بازدید از سه مکان قدیمی و دارای ارزش های میراث فرهنگی و تاریخی مشهد در گفت وگو با خبرنگار ایرناافزود: مسجد با قدمت مروی ها در بلوار رضوان، محله «تپل محله» قرار گرفته است که برخی مسوولان قدیمی برای تخریب این مسجد تلاش کردند که با پیگیری های مردمی و با تغییر مسیر خیابان، این مسجد حفظ شد.
رییس کمیسیون اصل ۹۰ مجلس شورای اسلامی ادامه داد: مساجد قدیمی سند و محل وقوع برخی وقایع تاریخی و خلق خاطرات عمومی ساکنان و شهروندان مشهدی در نسل های گذشته هستند و آیین های مذهبی و عزادارای ها و همچنین تشییع شهدا به عنوان خاطرات مردم مشهد در این مساجد به وقوع پیوسته است.
وی خاطر نشان کرد: اسناد بهسازی این مسجد به ارزش ۲۰ میلیارد ریال از طرف شهرداری و با مشارکت مردم تنظیم شده است.
حجت الاسلام پژمانفر گفت: مقرر شده با مشارکت های مردمی و با حضور اداره اوقاف، اداره امور مساجد و شهرداری مشهد، معماری هندسی مسجد اصلاح شود که ۳۰ میلیارد ریال در قالب طرح های زود بازده در این خصوص تخصیص یافته است.
وی تصریح کرد: مسجد هفت در واقع در خیابان نوغان در نزدیکی میدان طبرسی در بافت پیرامونی حرم رضوی با بی دقتی تخریب شده بود، اما بازسازی این مسجد (فروردین ۱۴۰۰) در همان مکان آغاز شده است.
نماینده مردم مشهد در مجلس شورای اسلامی ادامه داد: طرح بازسازی در مرحله سفت کاری بود که به دلیل برخی مشکلات پیمانکار از کار برکنار شد و اسناد به پیمانکار دوم منتقل می شود، در این خصوص ۵۰ میلیارد ریال نیز برای ادامه بازسازی این مسجد در نظر گرفته شده است.
وی اماکن میراثی مشهد را هویت شهر و ظرفیتی گرانبها برای نسل های آینده عنوان کرد و افزود: کاروان سرای «عزیزالله اف» در خیابان عسکریه در محله «عیدگاه» مشهد نیز یکی از اماکن قدیمی و دارای میراث تاریخی بود که در سال های قبل فرسوده و ناایمن شده و در معرض تخریب قرار داشت.
پژمانفر با اشاره به بازدید امروز خود از این کاروان سرا بیان کرد: فرآیند ترمیم و ایمن سازی این بنا دربازه پنج ساله گذشته البته طولانی و آزار دهنده شده بود که اکنون در مراحل پایانی قرار دارد و کسبه به زودی می توانند به این مجموعه بازگردند.
وی با اشاره به اینکه ۱۳۰ میلیارد ریال برای بازسازی این کاروانسرا تاکنون هزینه شده است، گفت: در حال حاضر طرح بازسازی این کاروان سرا به عنوان نمونه و مدلی برای بهره برداری از اماکن میراثی مورد استفاده قرار گرفته است و بخش خصوصی نیز می تواند با این شیوه وارد سرمایه‌گذاری شود.
مساجد هفت در و مروی ها و کاروانسرای عزیزالله اف با قدمت کم وبیش ۱۰۰ سال در بافت پیرامونی حرم رضوی قرار داشته که در جریان اجرای طرح نوسازی بافت پیرامونی موضوع تخریب، حفظ و بازسازی و یا ایمن سازی آنها همراه با مطالبات مردمی و البته برخی چالش های اجتماعی محلی همراه بوده است.
شیراز – ایرنا – مدیرکل میراث فرهنگی،گردشگری و صنایع‌دستی فارس گفت: مرمت حمام وکیل شیراز با اعتبار ۲ میلیارد و ۷۰۰ میلیون ریال آغاز شد.
به گزارش ایرنا، محمد ثابت‌اقلیدی روز سه‌شنبه در جمع خبرنگاران اعلام کرد: مرمت و تزئینات وابسته به معماری بخش‌های موردنیاز و مرمت آهک‌بری بدنه بخش سربینه حمام ازجمله اقداماتی است که در قالب پرونده مرمتی این بنای ملی انجام می‌شود.
وی افزود: حمام تاریخی وکیل که به موزه گرمابه تبدیل‌شده است یکی از جاذبه‌های تأثیرگذار و مهم گردشگری استان است که همواره مورد استقبال گردشگران داخلی و خارجی بوده است.
ثابت‌اقلیدی ادامه داد: صرف نظر از قدمت و اصالت بنا که به دوره زندیه برمی‌گردد و به دستور کریمخان زند ساخته‌شده، این حمام امروز با کاربری موزه بخشی از آداب‌ورسوم مردم این سرزمین را روایت می‌کند.
مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی فارس گفت: به باور فعالان و کارشناسان میراث فرهنگی، حمام وکیل ، حمام وکیل شیراز یکی از شاهکارهای معماری دوره زندیه است؛ بنایی که دارای ستون‌های یکپارچه سنگی و مقرنس‌های گچی با عمق کم عمق و آهک‌بری‌ها و گچ‌بری‌های متفاوت و زیبایی است که داستان اساطیری معراج پیامبر (ص)، داستان شیرین و فرهاد و بیژن و منیژه را روایت می‌کند.
وی اضافه کرد: یکی از ویژگی‌های این حمام تاریخی، وجود گاو چاه در ضلع غربی بناست که آب‌رسانی به حمام را انجام می‌داده است.
ثابت اقلیدی یادآور شد: حمام وکیل در سال ۱۳۵۱ به شماره ۹۱۷ در فهرست ملی به ثبت رسیده و امروز با تبدیل به موزه گرمابه و جانمایی مجسمه‌های مومی، آداب‌ورسوم مردم شیراز به نمایش گذاشته‌شده است.
به گزارش ایرنا، در این بنای ملی با استفاده از مجسمه‌هایی از اقشار مختلف مردم در شیراز قدیم از جمله پهلوان، درویش، دهقان، کدخدا، گزمه، داروغه، حمال، تاجر و دیگر گروه‌ها فرهنگ، زندگی اجتماعی مردم فارس و شیراز و مشاغل مرتبط با گرمابه در گذشته آشنا می‌شوند.
همدان- ایرنا- معاون معماری و شهرسازی اداره کل راه و شهرسازی همدان گفت: مطالعات طرح حفاظت و احیاء بافت تاریخی همدان در محدوده بافت تاریخی شهر به مساحت نزدیک به ۵۱۲ هکتار انجام شده و به منظور حفظ بافت تاریخی و فرهنگی، سیاست‌های حفاظت و احیا این محدوده تدوین می‌شود.
علیرضا عباسیان روز دوشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار کرد: بر اساس ماده سه «قانون حمایت از مرمت و احیای بافت‌های تاریخی و فرهنگی» مصوب دوم تیر ۱۳۹۸ مجلس شورای اسلامی، قرارداد تهیه طرح ویژه حفاظت و احیای بافت تاریخی همدان با مشاور دارای صلاحیت منعقد شده است.
وی اظهار کرد: کلیات طرح و ضوابط ویژه حفاظت و احیای بافت تاریخی همدان مورد تایید قرار گرفته است و این طرح پس از تصویب در کمیسیون ماده پنج استان به شورایعالی شهرسازی و معماری کشور ارسال خواهد شد.
عباسیان تصریح کرد: محدوده بافت تاریخی شهر همدان، قسمتی بسیار مهم و پر رنگ در نظام فعالیتی-عملکردی این شهر است و به دلیل وجود بازار و بناهای تاریخی در این محدوده، با همه قسمت‌های شهر ارتباط بسیار دارد.
وی ادامه داد: محدوده مطالعاتی فراگیر در این طرح، برای همه محدوه شهر همدان در نظر گرفته شده و شناخت ویژگی‌های کلی شهر همدان در برنامه‌ریزی و طراحی و به منظور بهبود و ارتقای وضع کمی و کیفی بافت تاریخی شهر ارائه شده است.
معاون معماری و شهرسازی اداره کل راه و شهرسازی همدان در رابطه با اسناد تفصیلی طرح نیز گفت: اسناد تفصیلی طرح شامل سند اصالت و یکپارچگی، سیاست‌های حفاظت و احیا،مسائل و ظرفیت‌های محدوده، در قالب نظام استفاده از زمین، نظام دسترسی و نظام ارتفاعی تهیه و سیاست‌ها و راهکارهای حفاظت و احیاء ساختار در هریک از پهنه‌های محدوده بافت تاریخی شهر تدوین شده است.
وی ادامه داد: با توجه به ابلاغ مصوبه شورایعالی شهرسازی و معماری ایران طی سال جاری در خصوص “مجموعه راهکارهای تشویقی با هدف احیاء و تقویت سکونت در محدوده بافت های تاریخی ـ فرهنگی کشور”، ضوابط اختصاصی معماری و شهرسازی بافت با هدف حفاظت از ارزشهای تاریخی و فرهنگی بافت و ایجاد زمینه‌های ارتقای کیفی زندگی ساکنان تهیه شده است.
این مسوول اظهار کرد: این طرح تاکنون با برگزاری بیش از ۶۷ نشست منظم استانی شامل کمیته های راهبری،کمیته های کارشناسی و جلسات با دفتر مطالعات شهرداری و شهرداری مناطق همدان و با حضور کارشناسانی از راه و شهرسازی، استانداری، میراث فرهنگی و گردشگری، نظام مهندسی ساختمان، شورای اسلامی و شهرداری و همچنین بازدید های میدانی از محلات بافت تاریخی مورد بررسی قرار گرفته است.